In bewerking…….

Veel van mijn manier van werken komt overeen met de ‘Hechtingsgerichte Gezinstherapie’ en het werken met de ‘Cirkel van Veiligheid’. In deze twee modellen zijn ‘hechting’, het ‘omgaan met spanning en emoties’ en ‘intersubjectiviteit’ belangrijk. Intersubjectiviteit betekent het waarachtige uitwisselen van bedoelingen, aandacht en gevoel tussen ouder en kind. Troosten van een kind door een ouder is hier een mooi voorbeeld van. Deze manier van interactie is nodig voor het kind om betekenis te geven aan gevoelens, verwachtingen en wat er dagelijks gebeurt. Op die manier kunnen emoties een plaats krijgen en zijn ouders in staat om te gaan met moeilijk te begrijpen gedrag, heftige emoties van kinderen en kunnen kinderen zich veilig hechten. De psychologische veiligheid van het kind en de ouder wordt tijdens de therapie gewaarborgd. Bij de zoektocht naar de oplossing voor dat wat het kind belemmert in zijn ontwikkeling kijk ik vooral naar de zorg- en opvoedrelatie.
Mijn therapeutische houding wordt gekenmerkt door speelsheid, acceptatie, nieuwsgierigheid en empathie om de ontwikkeling van de één (het kind), zonder de ontwikkeling van de ander (ouders) te belemmeren.
Een ander belangrijk kenmerk van mijn manier van werken is dat ik in het eerste stadium van de therapie alleen met ouders werk. Het doel hiervan is ervoor te zorgen dat de ouders in staat zijn om hun kinderen een veilige hechtingsbasis te bieden door die veiligheid eerst zelf bij de therapeut te ervaren. Ik kijk naar de wijze waarop het contact met de kinderen wordt aangegaan en hoe er met hen wordt gecommuniceerd. Ook heb ik aandacht voor (gezins)trauma’s, van zowel ouder(s) als kind en het omgaan met gevoelens van schaamte.